Naar de Noordkaap!

Zondag 16 juni, naar de Noordkaap!
Vandaag is het verste doel van de reis bereikt, Honningsvåg op het eiland Magerøya. Magerøya betekent droog, dor eiland en zo ziet het er op het eerste gezicht ook uit.
Omdat er een ander cruiseschip aan de kade afgemeerd lag moesten we weer voor anker en met de tenders naar de wal. Het is een hele organisatie om al die mensen naar de wal te brengen maar dit loopt allemaal gesmeerd, petje af voor de coördinator van het geheel.
Vanuit Honningsvåg  gaan de meeste mensen op excursie naar de Noordkaap. Deze kon je aan boord boeken, maar wij hadden thuis al geboekt via een andere organisatie. (een stuk uitgebreider volgens de recensies en nog goedkoper ook.)
Honningsvåg is de meest noordelijke stad van Europa. Ondanks dat ze maar 2400 inwoners hebben vond de regering dat ze zich toch een stad mochten noemen omdat er zoveel gedaan werd om het toerisme te bevorderen.
We hadden een heel leuke gids, een jonge vrouw van 19, geboren en getogen op het eiland, die heel veel achtergrond informatie heeft gegeven. Niet alleen over het eiland maar ook over het dagelijkse leven. Ze vertelde onder andere dat het er heel veilig is omdat iedereen elkaar kent. Dat het soms ook nadelen heeft merkte ze op de avond dat ze haar vriend had ontmoet. Na de film had hij haar naar huis gebracht, een wandeling van 10 minuten. Onderweg was er 1 auto gepasseerd met een lerares van school, deze had een bericht gestuurd naar haar nicht die weer een bericht naar een ander familielid stuurde, die op haar beurt met de moeder van de gids had gebeld, dus toen ze thuiskwam wilde haar moeder alles weten over de jongen die met haar meegelopen was.
Ze vertelde ook dat vreemden moeilijk kunnen slapen in de zomer, als het 24 uur licht blijft en depressief worden in de winter als de zon 2 maanden helemaal niet te zien is. Zij is er aan gewend om in de wintermaanden 10 uur per nacht te slapen en in de zomer heeft ze aan 4 uur slaap voldoende. Ze is weleens in het zuiden geweest, waar haar lichaam helemaal in de war raakte van het dag en nacht ritme.
Het eiland lijkt veel droger dan het in werkelijkheid is. Tussen de stenen en het lage groen groeien in de zomer allerlei bloemen, alleen veel kleiner dan wij gewend zijn. De gids vertelde dat toeristen soms stenen pakken om stapeltjes te maken omdat ze die wel eens langs de weg zien staan, wat schadelijk is voor de natuur. De lokale mensen maken die wel eens om als wegwijzer te gebruiken, maar zij weten precies waar ze stenen kunnen pakken zonder de natuur geweld aan te doen. De bloemen en planten halen hun warmte uit de stenen, waardoor ze kunnen groeien en de grond vruchtbaar houden om als voedsel voor de rendieren te dienen die hier 's zomers naartoe gebracht worden om te grazen.
Vanuit Honningsvåg zijn we eerst naar Kamøyvaer gereden waar we uitleg kregen over de visvangst van kabeljauw en koolvis, die te drogen wordt gehangen en zo stokvis wordt. Daarna naar Skarsvåg, waar we verse koningskrabben hebben gezien. Deze zijn ooit in Rusland uitgezet en zo hier terecht gekomen. Omdat ze hier geen natuurlijke vijanden hebben kunnen ze flink eten en groeien. De vissers waren er in eerste instantie niet blij mee omdat ze de netten kapot maakten. Toen bleek dat zij veel geld konden verdienen met de vangst van de krabben gingen zij zich op de vangst toeleggen en zetten ze speciale fuiken uit. Ze moeten er wel voor zorgen dat ze niet teveel uit kunnen breiden over andere gebieden om de rest van de onderwaterwereld te beschermen tegen deze veelvraten.
En dan is het tijd voor de Noordkaap, het meest noordelijke punt van Europa! Wij zijn hier niet bepaald de enigen, de parkeerplaats staat vol met bussen en campers. Het is heel moeilijk om foto's te maken zonder toeristen, dus maar het verstand op nul en accepteren dat er nog veel meer mensen willen genieten van het moment. Dat we boven de poolcirkel zijn en op een hoge winderige rots is heel goed te voelen. Wat ben ik blij dat ik mijn thermo ondergoed mee heb genomen voor deze gelegenheid. Muts, sjaal en handschoenen waren ook blij dat ze mee mochten doen. (Henk was zijn muts vergeten, waar ik weer blij om was, want ik heb hem mijn zwarte muts uitgeleend en een mooie nieuwe Noorse muts aangeschaft.)
We hebben naar een film over de natuur op de Noordkaap gekeken en natuurlijk de monumenten die daar staan bezocht.
Op de terugweg hebben we nog een Sami familie bezocht die een soort souvenir winkel runden. Dit was helemaal voor de toeristen opgezet, dus een echt beeld van hun leven kregen we niet, maar honderden mensen per dag door je privé leven te laten denderen lijkt me ook geen pretje.
Aan het eind van de middag waren we, onder de indruk van de belevenissen van de dag, weer terug aan boord. Eerst even met een kop koffie tot rust gekomen voor het tijd was om te genieten van het avondeten, wat iedere dag weer een feestje is!