Naar Tofino

Zaterdag 29 april

Tsjonge, wat waren we blij dat we gisteren al naar de Elk Falls met de hangbrug gegaan zijn, het heeft vandaag de hele dag geregend. We zijn van de mooie rustige camping bij Campbell River vertrokken naar de westkust. Omdat de regen bleef aanhouden zijn we doorgereden tot we bij Tofino waren. De meeste campings zijn hier nog dicht tot 1 mei, degene die nog open is staat bomvol, het lijkt net een grote parkeerplaats maar......uitzicht op de Stille Oceaan!

Zondag 30 april
Vanmorgen hebben we eerst op het strand gelopen, daarna lopend op weg naar Tofino. We waren net buiten de camping toen Klaas en Wenda, een Nederlands stel, langs kwamen rijden die ons een lift aanboden naar het plaatsje wat behoorlijk op de toeristen is ingesteld, met souvenirwinkels waar de meest vreemde snuisterijen voor veel geld aangeboden worden en restaurants en barretjes. Wel gezellig om doorheen te lopen .
Er staat een 800 jaar oude Eik Cedar (wat de vertaling precies is weet ik niet). Hiervan zeggen ze dat het de oudste nog levende inwoner van Tofino is, die getuige is van de geschiedenis van het oude bos dat het schiereiland vroeger bedekte.
Bij het beeld van de huilende Cedarvrouw vertegenwoordigen de tranen die uit haar ogen stromen het verdriet dat zij heeft om de vernietiging van de aarde. Haar rechterhand heft ze omhoog als stopteken, haar linkerhand wijst naar de aarde om aan te geven dat de mensen rekening moeten houden met de natuur.
We hebben bij een leuk zaakje koffie gedronken en zijn terug gewandeld, langs de botanische- en beeldentuin.