Petra, dinsdag 25 december

Gisterenavond zouden we met een aantal mensen naar "Petra by night" gaan, daarbij is het schathuis met kaarsen verlicht en wat is nu mooier om zo kerstavond te vieren? Helaas, juist omdat het kerstavond was ging het niet door. Voor de mensen hier was het ook een vrije avond. Jammer, omdat het alleen op maandag, woensdag en donderdag is. 
Maar......eerste kerstdag een bezoek aan Petra brengen is natuurlijk een unieke gebeurtenis!
Petra betekent rots, het is dus stad in de rotsen.
Ongeveer 600 jaar voor Christus leefden de Nabateërs in de bergen van Petra. Zij hebben de rotsen uitgehakt en leefden in de grotten die zo ontstonden. Versieringen die zij aanbrachten waren heel eenvoudig en primitief. Waarschijnlijk kwamen zij oorspronkelijk van het Arabisch schiereiland voor zij zich in Petra vestigden. In die tijd bouwden zij al een irrigatiesysteem om het water vanuit het noorden door de stad te laten lopen. Net als klein Petra lag het op de handelsroute van Jemen naar de havens van de Middellandse Zee, zo werd de stad welvarend. 
Later kwam de stad onder bevel van de Romeinen, die er hun eigen bouwstijlen aan toevoegden. Dit is goed te zien bij het theater. De Nabateërs hadden de banken uit de rotsen gehakt en de Romeinen hebben er met stenen een boog naast gebouwd. Deze techniek beheersten de Nabateërs niet. De versieringen werden ook gedetailleerder.
De inwoners hebben de stad vermoedelijk door een aardbeving moeten verlaten. De Zwitserse ontdekkingsreiziger Johann Ludwig Burckhart heeft de stad in 1812 herontdekt. Hij had ooit gehoord dat er een roze stad in de bergen moest zijn. Van bovenaf was er niets te zien, hij trok de conclusie dat er een toegangsweg via een kloof moest zijn. Sinds die tijd zijn er ongeveer 850 monumenten geïdentificeerd.
Het was een geweldige ervaring om hier rond te lopen en zelf te kunnen zien hoe de mensen hier eeuwen geleden geleefd hebben. Net als wij hadden ze restaurants, theaters, kerken e.d 
De dag begon al indrukwekkend met de wandeling door de Siq, de toegangskloof van 1,25 km met aan het eind het spectaculaire zicht op het beroemde schathuis. (De naam schathuis verwijst naar een plaatselijke legende, de urn op de top zou ooit de schat van een farao hebben bevat. Je kunt  zien dat ze geprobeerd hebben om de urn naar beneden te krijgen door hem te bekogelen.)
Vanaf dan waan je je in het leven van de volkeren die hier ooit geleefd hebben en gaat je fantasie met je aan de loop. Je ziet bijna voor je hoe ze in hun grotwoningen bij het vuur zitten of gezellig met familie en vrienden hij elkaar komen in een restaurant of theater.
We hebben ook de klim van ongeveer 45 minuten naar de top gemaakt (Henk heeft een gedeelte van de klim op de rug van een ezel gedaan) waar het klooster staat, misschien nog wel mooier dan het schathuis. Het uitzicht onderweg is prachtig en op de terugweg lijkt het door een andere lichtinval weer anders, net of het andere kleuren heeft. Nog een omweg gemaakt langs de koningsgraven voor we naar de uitgang zijn gelopen. 
Eerst de indrukken verwerkt op de kamer, daarna genoten van een lekkere Jordaanse maaltijd.